Başlarken ...
Gündüz, ilerleme
gibi görünen tekdüze bir süreçtir. Sabahın parlak ışıkları, akşam
karanlığına dönüşürken, bize bir gelişme oluyormuş hissini verir -
belli bir yönde ilerliyormuşuz gibi bir duygu. Zamanın yapay göreceliğini,
nadiren durup düşünürüz. Her Allah'ın günü, gün boyunca aydınlıktan
karanlığa geçiş bizi ayakta tutar. [...] Bizi ayakta tutan, ancak zamanın geçmesi ve gecenin sunduğu
kurtuluş umududur. Çünkü, sonunda gece olacağını ve (gündüzle kıyaslarsak)
dilediğimiz gibi davranma fırsatını elde edeceğimizi biliriz.
Kitaplar gece
okunur. Sinema, tiyatro ve müzik gösterileri gece olur. Gece sarhoş oluruz,
gece kumar oynarız. Her şeyden arınmış çıplak vücut geceye aittir [...]. Gün boyunca, üniversitede yapılan
klinik tartışmaları, akşam üzeri dost toplantılarında görüşülen
toplumsal konular, sonuç olarak gecenin karanlığı içinde çözümlenir. Çıplaklık
geceye özgüdür, gündüze değil.[...]
Geceleri aşık
olur, birbirimize aşkımızı geceleri ilan ederiz. Gündüzler, bizi mantığımızı
kullanmaya, kendi hapishanemize kapanmaya zorlar. Gün boyunca, baskı güçleri,
aşkın özgürlüğüne karşı savaşır. Ancak gece bir daha aşık olur ve
"seni seviyorum", deriz. Gündüzleri söylenen
"seni seviyorum"lar, geceye gönderme yaparlar.
[...] "Yaşamın anlamı",
gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz.
Yaşam, gecenin konusudur.
[Gündüz Vassaf, Cehenneme Övgü,
Ayrıntı Yayınları, Aralık 1996].
Gerekli şeyler ...
21 Ekim 1977de
Tokatta doğdum. Liseyi Tokat Anadolu Lisesinde bitirdikten sonra 95te Bilkent
Üniversitesi (o zamanki adıyla) Bilgisayar ve Enformatik Mühendisliği Bölümüne
geldim. 1999 da mezun olduktan sonra Yüksek Lisans Derecemi yine Bilkent'te aynı
alanda aldım. 2001 Eylülünde başladığım doktoranın ikinci yılında ve
(evet, bildiniz, bıraktığınız yerde!) yine Bilkent'teyim...
Özgeçmişim,
akademik ilgi alanlarım, çalıştığım projeler, aldığım dersler ve
asistanlığını yaptığım/yapmakta olduğum dersler için lütfen (İngilizce)
linkleri takip edin ...
Sevdiklerim üzerine ...
 |
Kitaplar ... Elbette gerilim romanlarının üstadlarıyla
başlamak lazım şimdi, yani Stephen King, Dean R. Koontz, Clive Barker
ve diğerleri... Zaten birazcık King mektebinde mürekkep yalamış
olanlar, sanıyorum çoktan ince bir tebessümle okudular, yukarıdaki
"Gerekli Şeyler" başlığını ... (Needfull Things'mi demeli
yoksa? :) |
|
Çizgi romanlar... Çocukluk aşkım, can yoldaşım. Ve
yeri gelmişken bir tavsiye: "Çizgili Hayat Kılavuzu", çizgi
romanların o büyülü dünyasında kendi arayan koca çocuklar için,
Levent Cantek'in hazırladığı her eve lazım bir derleme ... Okumak
gerek :) |
|
Şiir üstüne çokca konuşacak kadar bilgili görmüyorum
kendimi, ama insan olmanın en güzel yanı herhalde, şarkı söyleyemeden
müzikten en büyük zevki alabilmek, topa vuramadan ateşli bir futbol
(ve elbette...ultrASLAN) taraftarı olabilmek ve şiir "söyleyemeden"
de varabilmek dizelerin gizemli tadına... |
İlginçtir, hiç fark etmemiştim bir sayfa hazırlamanın
bu kadar zor olduğunu... Söylenecek o kadar çok şey var ki, hiçbir şey söyleyememiş
olabilirsin klavyeler dolusu tuş eskitsen de! Yani sevgili dostlarım, ayrılık
vakti gelince bu limandan ..., gemiyi kaçırmamak için kopmak lazım hemen
ortamdan! Tekrar görüşmek üzere; herhangi
bir yerde, zamanda ve hayatta...
Bitirirken ...
Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,
Siz yoktunuz. (Ö.A.)